Hoe vaak schieten wij niet in paniek, hoe vaak gebeurt het niet dat je om je heen signalen opvangt van mensen die vragen: Waar is God? Waarom is Hij er nu niet, waarom voel ik Hem nu niet? Ik zag bij iemand de melding staan op het internet dat na de doop door onderdompeling ze verwacht had dat alles anders zou worden en toch had ze het gevoel dat God haar in de steek liet. Dat soort berichten zijn heel erg confronterend, maar het zegt ook heel veel over ons als mens. Een stap doen naar God toe betekent dat Hij zich over ons ontfermt, dat Hij Zijn nabijheid aanbiedt, dat we een andere toekomst hebben, onvergankelijk, maar het betekent niet dat we ook altijd alles mee hebben zitten, het betekent niet dat we ineens elke dag boven op een bergtop staan, want juist als wij een stap dichter naar God toe doen zal de boze komen om ons weer verder weg te duwen. Het leven gaat met vallen en opstaan, leven met God gaat ook niet altijd over rozen, ook dan zullen er tegenslagen komen, maar juist dan mogen we weten dat Hij nabij is, dat wij niet alleen lopen op de route, maar dat Hij met ons meegaat hoe moeilijk het ook is en dat moeten we vasthouden. Juist in die moeilijke momenten moeten we gaan staan op Zijn woord en Zijn beloften, moeten we de overwinning claimen. Al voelen we op dat moment het even niet, dan toch mogen we weten Hij is nabij en Hij laat nooit los wat Zijn hand begonnen is. Het enige wat wij hoeven te doen is Hem te zoeken, Hem aan te roepen, Hem vertrouwen schenken en Hij zal laten zien wie Hij is. Hoe vaak denken we niet dat de hemel van koper is, hoe vaak willen we niet dat iets gelijk gebeurt en zo is het nu eenmaal niet altijd. Maar toch de woorden in Jesaja 49: 15-16 zijn veelzeggend: Ik heb je in Mijn Handpalm gegrift. Als wij zeggen dat het lijkt of Hij ons vergeten is dan gaan wij voorbij aan die woorden. Denk aan die tekst uit Hebreeën 13:5b: Ik zal U niet begeven en Ik zal U niet verlaten, dat zegt Zijn woord, beseft U wel hoe rijk die woorden zijn, hoe zo’n rijkdom het voor een kind van God is, want die wetenschap dat Hij ons nooit zal verlaten is zo waardevol. Wij vergeten soms in alle drukte van het leven om Hem echt te zoeken, om toenadering te zoeken tot Hem, maar Hij vergeet ons nooit en elke stap die wij doen om Hem te volgen en Hem de eer te geven die Hem toekomt, elke stap zal door Hem gezegend worden. Het geeft ons de zekerheid dat wij voor eeuwig bij Hem mogen horen, dan kan het leven nog zo hard zijn, dan kan om ons heen nog zoveel onrust ontstaan, maar wij Zijn van Hem en Hij hoort bij ons. Wat een genade!