Voor de maand oktober 2013 heeft de redactie raad van de Christelijke gedichten site als thema voor het schrijven van een gedicht gekozen: twijfel.Ongetwijfeld een woord dat iedereen herkent, en het geeft niet welke leeftijd je daarbij hebt.Als kind ging ik naar de Kleuterschool en was na een paar dagen al redelijk ziek. Misschien kon ik mijn draai daar niet direct vinden. Wat zorgzaam opgevoed in de eerste levensjaren is die buitenwereld plotseling erg koud. Maar teveel vertroeteld worden in het leven heeft ook zijn slechte kanten.
Ik kwam weer op school en de kinderen gingen zingen. Een versje dat ze in de afgelopen dagen geleerd hadden. “Daarboven juicht een grote schaar……..!”. Ik begreep er niets van, en zag uitsluitend de grote naaistersschaar die erg sterk was en overal doorheen ging en waar je beslist nooit aan mocht komen. Een grote schaar ??? Ik zal het versje na enige tijd wel geleerd hebben, want leren komt door de herhaling ! Maar mijn grote onzekerheid, niet weten waar je kijken moet…..hoe zien die andere kinderen wel waar het over gaat en ik begrijp er helemaal niets van. Een en al onzekerheid. Als er één plaats is waar een mens kan leren om onzeker te zijn en een twijfelaar in zijn leven te worden, dan is het in zijn of haar kinderjaren. Ik ben Freud niet, maar wat je erft van je ouders en de manier waarop je wordt opgevoed, heeft invloed op je verdere levensontwikkeling, de fasen waar wij doorheen gaan.
Doorheen! Dat is het woord. Wij moeten er doorheen. Op mijn kleine kantoortje, met een bureau, een PC en een “zitje” waar op een tafeltje altijd een vrolijk plantje stond, daar hingen ook wat spreuken. Ik was al jaren een verwoed verzamelaar van wijsheden en gezegden. Bij mij kwamen mensen binnen die werkloos geworden waren. Wat een onzekerheid. Er kwamen mensen die verlaten waren…door hun partner. Een heel enkele keer kwamen ze samen, de vertrekkende partij (man) hielp zijn ex-vrouw de papieren in te vullen, zodat ze niet op enig moment zonder bestaanszekerheid verder zou moeten. Ik was voor mijn gevoel daar altijd meer bij betrokken als maatschappelijk werker, en daarbij of daarnaast de ambtenaar die de Bijstandswet uitvoerde.
Sommige mensen die binnenkwamen, konden mij direct al haarfijn vertellen waar ze recht op hadden, wat de wet over hun situatie aangaf, en als ik niet binnen veertien dagen de zaak rond zou hebben, dan wisten ze de weg om bezwaar aan te tekenen bij B .& W. en dan zou ik er wel over horen !
Twijfelaars…..en zoekers, onzekere mensen, hulpbehoevenden, mensen met een manco, hoe zou je ze moeten noemen. In de eerste plaats: mede mens! De twijfelaars en de vol moedigen. Je zou kunnen zeggen “hoog moedigen” maar zelfs hoog moedigen komen nog wel eens ten val. Ik kies voor “vol moedigen”, die alle twijfel aan de kant hebben gezet, zo zij er al ooit mee in aanraking zijn gekomen ?
Ik moet ineens denken aan een versje, dat in Evangelisatie samenkomsten werd gezongen.Een herinnering. “Twijfel niet, ga zo niet heen, wil niet langer zeggen neen, Hoor de stem van Jezus nu……Spoedig is ’t te laat voor u !” -
Het lijkt een hele sprong uit het maatschappelijke kantoortje naar de evangelisatiepost. Eigenlijk is het niet zo vreemd. Overal waar mensen samen komen, in de trein, op vergaderingen, in werksituaties, op de markt van het leven, binnen je familie, je buren…….op een dag komt het er toch van. Iemand stelt de vraag: “Hoe sta jij eigenlijk in het leven ?” Geef daar nu maar eens direct een duidelijk antwoord op. Wat beheerst je ? Waar gaat je verlangen naar uit? Zijn het zinvolle dingen ? Is het bereikbaar ? Of vecht je misschien tegen windmolens ?
Een uitvluchtje zou kunnen zijn: Laat me er even over nadenken, ik kom er op terug ! Zo kan een uiterst zeker mens, ineens toch nog een twijfelaar zijn. Ik vergeet nooit die meneer in zijn prachtige blauwe pak, goed gesoigneerd, die op een middag een afspraak met mij had. Hij kwam helemaal vanuit Australië naar de Veluwe, waar hij ooit geboren was. Hij had een prachtige zaak opgebouwd, in de bouwwereld. Gezin, vrouw en twee kinderen, een dochter en een zoon. Een rijke lui wens, heb ik het wel eens horen noemen. Hij was helemaal niet rijk, hij was berooid. Zijn vrouw was er met een ander vandoor gegaan. Hij heeft het niet kunnen verwerken. Misschien stond hij toch niet zo zeker in het leven en had hij juist die vrouw nodig gehad. Maar hoe het ook gegaan was……de zaak ging failliet…..de kinderen hadden verdriet. Hij kon er daar niet meer tegenop: tegen het leven. En hij vluchtte met wat laatste centen naar Holland. “Meneer”, zei hij tegen mij, “ik heb hier drie uur rondom het gebouw gelopen… ik kon de moed niet vinden om naar binnen te gaan……ik had dit nooit in mijn leven gedacht….deze vernedering. Als ik een pistool gehad zou hebben, dan was ik niet zeker of ik hier dit gesprek nog wel zou hebben gehouden. De eenzaamheid meneer, het vliegt me naar de keel. Ik heb hier een kamer gevonden, er staat een bed en ik kan mij even redden. Weet u wat ik het eerste gekocht heb, toen ik die kamer kreeg ? Een zangkanarie, meneer. Een kanarie in een kooitje. Want ik word anders gek van de eenzaamheid en de stilte!”
We hebben nog een fijn gesprek gehad. Hij las de tekst op een tegeltje aan de wand.Tegeltjes wijsheid: “De beste weg uit de problemen….is er doorheen!” Een goede raad voor twijfelaars. Je staat te kijken tegen een grote berg. Je wilt hem ontwijken ,of er links of rechts omheen gaan. Het probleem blijft. Je kunt de berg nog veel hoger maken en proberen de berg te beklimmen en er over heen te gaan. Je wordt er doodmoe van en de berg vol problemen blijft achter je liggen om hem later weer te ontmoeten op jouw levensweg. Vaak heb ik de mensen mogen helpen door te zeggen: zullen we er dan samen maar door heen gaan?
Na die donkere tunnel is er dan toch weer licht ! Wat gaat een mens door fasen heen. Kinderen hebben al hun problemen, tieners, jong volwassenen, let maar eens op de gesprekken van jongeren rondom de supermarkt. Ouderen en heel ouden, ze kunnen er over meepraten. Weifelen en twijfelen: er door heen gaan, dat is de weg!
“Daar boven juicht een grote schaar (schare) van kinderen voor Gods troon!” En in het hemels paradijs, daar wacht ons ‘t eeuwig loon!” Hoe het versje precies verder gaat…ben ik vergeten, maar de zekerheid van de troon is me altijd bij gebleven. En ook van Hem die gezegd heeft: “Ik ben de goede herder. De goede herder zet zijn leven in voor zijn schapen. Ik ben de deur der schapen. Wie door de deur binnenkomt is de herder der schapen. De schapen horen naar Zijn stem en ze volgen en hij roept zijn eigen schapen bij name… Hij gaat voor ze uit en zij volgen, omdat ze Zijn stem kennen! En zijn naam is Jezus !
Lees het verhaal van de schapen in de bijbel, in Johannes 10. Leer die herder kennen ! En je zult uitstijgen boven je gevoelens van onzekerheid en twijfel, en als je toch tegen zaken in het leven aanloopt die te moeilijk schijnen, dan zegt Hij: “Kom maar…..Ik ga met je mee ! Wanneer ik deze gedachten heb neergeschreven en de trap af loop, hoor ik de klanken van een Opwekking CD, het lied dat juist gezongen wordt, wil ik u niet onthouden. Het sluit hier
zo prachtig bij aan. No. 176 “U bent mijn schuilplaats Heer,
U vult mijn hart steeds weer
met een verlossingslied.
Telkens als ik angstig ben,
steun ik op U.
Ik vertrouw op U.
Als ik zwak ben, ben ik sterk
in de kracht van mijn Heer !”
(naar Psalm 62 : 8) …………………………………………..
Als u / jij toevallig zo’n twijfelend mens bent, en geplaagd door depressie en gevoelens van ongemak, weet dan dat de God van hemel en aarde, Jaweh, de God van Abraham, Isaäk en Jakob, een heel leger van mensen heeft, dat dagelijks voor u bidt, en de Allerhoogste om kracht vraagt, juist voor de mensen die dat het meest nodig hebben. U weet het als u Zijn kracht ervaart!
-o0o-
