Soms stellen wij onze verwachtingen veel te hoog. Soms koesteren wij in ons onvermogen verwachtingen die een ander niet kan inlossen. Dat komt omdat die ander zelf héél dikwijls op eigen verwachtingen geconcentreerd blijft.

Zolang wij treuren omdat wij ons benadeeld voelen door onachtzaamheid, zullen wij het geluk voorbijsnellen
 
Gelukkig zijn is ons blij voelen omdat onze naasten gelukkig zijn.
De basis voor het geluk is de eenheid die er heerst.  Samenwerking door elkaars verwachtingen te respecteren brengt mensen dichter bij. Velen stellen hun verwachtingen in de medemens te hoog.  Zo rijzen er klachten die men niet kan inlossen omdat men  leeft in de intensiteit van het eigen denken en verlangen.  Vandaar uit onstaan ontmoedigende en ongelukkige wezens, vol zelfmedelijden omdat zij hun eigen wens in rook zien vergaan,
waar integendeel bij kleine verwachtingen zelfs de miniemste gift een stroom van geluk en vreugde geeft.
 
Het is niet de rijkdom of vele aardse goederen die iemands leven kunnen vullen.  Als men droomt en blijft dromen om samen gelukkig te zijn en daarbij de eigen wil  op de voorgrond stelt, snelt het geluk voorbij.
 
Gelukkig zijn is: als man en vrouw, als vader en moeder één hecht gezin vormen en de kinderen uit gezamenlijke liefde ontsproten laten meegenieten van een wederzijdse liefde,  liefde  waarin  men  zichzelf  geeft.
Gelukkig zijn is een voorbeeld geven om in blijde overgave de hoop van de andere te voldoen in de mate van het mogelijke, zonder over te gaan tot nodeloze en nutteloze toeslag die zou kunnen leiden tot hyper-hoogmoed, meedogenloosheid  en ongevoeligheid van de ander. Het betekent  ook ‘ja’ kunnen zeggen zelfs als men 'neen' verlangt.  Men moet ook, daarentegen  zachtmoedig,  maar vastberaden ‘neen’ als antwoord geven om de andere te behoeden voor de valkuil van het overbodige: het destructieve.  Het is neen zeggen en de poort sluiten voor de verkeerde weg.
 
Gelukkig zijn is de opgeslagen frustraties, waar de betrokkene wellicht geen weet over heeft,  met zachtheid  naar voren durven brengen  om het gezamenlijk uit te praten. Het is de juiste weg gaan, hand in hand. Wanneer men merkt dat men de hand van de geliefde onverhoeds heeft losgelaten om een andere, tegengestelde richting in te slaan, moet men tijdig op zijn passen terugkeren om opnieuw in verbondenheid verder te wandelen met elkaar.
 
Geluk is weerbarstig omdat de mens weerbarstig is
Geluk is broos omdat de mens broos is in zijn eigen gevoelens
Geluk is onzichtbaar, daarom alleen te vinden in een onderlinge liefde, verenigd in de onzichtbare maar aangrijpende liefde van Zijn Heilig Hart.
 
Zijn liefde is niet broos, maar onbaatzuchtig, zij brengt vrede en kracht in het gemoed ook als de wereld rondom jou je krachten wil vernielen en je langzaam sterven doet. Als je hart verlangt in’t Gods bestand te leven word je uit de harde pijn in je eigen zijn door de kracht van de Allerhoogste Omhoog geheven.  En in die innerlijke rust, gezuiverd en belichaamd door Zijn aanwezigheid, komt men tot besef dat veel rijker dan de aardse rijkdom veel intenser dan het aardse zijn, veel gelukkiger dan de aardse wegen het meest glorievolle is de Weg te gaan doorheen de leidraad vanuit Zijn bestaan.
 
Zoek de weg van het geluk niet buiten Hem om, je zult hem niet vinden! Altijd zal er om de hoek een struikelblok klaarliggen om je onverhoeds tegen de vlakte te slaan en zo je leven tekenen met onuitwisbare striemen en wonden. Zoek het geluk gezamenlijk in Hem ook al struikel je soms, de oppervlakkige wonden hierbij opgelopen zullen totaal verdwijnen omdat je, door Zijn bindende liefde innerlijke sterkte zult meedragen.
 
Een zegen geeft Hij je mee
een zegen vol geduld en vree
die alles zuivert in Zijn Naam
opdat elkeen die het verlangt
in vrede door het leven zou gaan.

12.03.1994