Wat een enorm verschil kan geloven vandaag in vergelijking met vroeger toch zijn.
Mijn kijk op God is totaal veranderd en dat is een hele verademing
Hij was vroeger een Almachtige Strenge Vader die je strafte voor de dingen die je fout deed, aangeleerd door de dogma’s van de kerk. Niet aanwezig in het dagelijkse leven maar ver weg, onbereikbaar in de Hemel. Bovendien werd je in zonde geboren en je lichaam was verboden terrein, daar mocht je vooral niet van genieten, dat was alleen maar om kinderen te verwekken.
Wat een heerlijk proces maak ik nu mee, geloven vandaag is God ontmoeten in je medemens.
Hij heeft ons immers naar Zijn beeld geschapen, en dat kan toch niet zondig zijn?
Die Goddelijke Kern zit in je zelf, je moet God dus niet buiten je zelf zoeken daar vind je Hem niet. Jezus was een prachtig voorbeeld hoe het kan gaan als je die Goddelijke inspiratiebron in je zelf tot ontwikkeling laat komen. Wij zijn allemaal op weg om dat te gaan ontdekken, en als je eenmaal op dat spoor zit, wil je meer. Dat is zoals God het volgens mij bedoeld heeft, wij zelf zijn de bron van al het goede. Alleen weten we daar nog niet voldoende van, dat moet zich nog gaan openbaren aan ons. Als eenmaal je bewustzijn daarvoor geopend wordt dan ga je ineens veel beter begrijpen wat nu echt de bedoeling van het leven is. Je mag de Liefde zelf zijn en daar naar gaan leven , is dat geen heerlijke opdracht, zonder dat je je hoeft af te vragen of je wel goed genoeg bent, want dat ben je, hij heeft je immers zelf zo gemaakt!
Christus zelf wil in ons opnieuw geboren worden, die Goddelijke vonk kan ons geweldig inspireren.