'Het komt mij niet voor de geest'. 'Een tegenwoordigheid van geest bezitten'. 'De geest is uit de fles'. Het woord 'geest' komen we dagelijks tegen in veel uitdrukkingen en gezegden.
Geest... een eenvoudig woord met uiteenlopende betekenissen. Betekenissen die begrijpbaar zijn, zoals een kwade geest (geaardheid) hebben of de geest geven (overlijden). Maar er zijn ook betekenissen in religieuze zin die moeilijker te duiden zijn.
In de Bijbel treffen we veel uitdrukkingen aan waarin dit woord wordt gebruikt. Denk aan de bekende woorden in Genesis 1: 2 ﾅen de geest Gods zweefde over de wateren... of in Matth￩us 5: 3...zalig de armen van geest, want hunner is het Koninkrijk der Hemelen...of in Matth￩us 26 :41 ...de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak...
De menselijke geest vind ik een verzamelnaam voor eigenschappen van ons die ten dele verbonden zijn met ons stoffelijk lichaam (gevoelens, emoties, gedachten), maar ook ten dele met iets geheimzinnigs buiten onszelf. Als het denken ophoudt, als je met overgave de innerlijke stilte binnengaat, als je klaar bent om te ontvangen, dan opent zich een poort naar een bijzondere geest.
De geest waarmee wij aan het begin van ons leven, tijdens ons leven en aan het einde van ons leven verbonden zijn, de Heilige Geest. In het Oude en Nieuwe Testament wordt de geest van God/de Heilige Geest genoemd als de werking van het goddelijke in de mens; een soort schakel voor communicatie tussen de bron van ons bestaan en de mens.
Op het concilies van Nicea in 325 en Constantinopel in 381, dus 300 jaar nadat de evangeli￫n geschreven zijn kreeg de Heilige Geest een vaste omschrijving binnen de toen vastgestelde goddelijke drie-eenheid : de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. In de eredienst heeft de Heilige Geest sindsdien een duidelijke plaats, zoals bij het dopen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest (ex Matth￩us 28:19).
Er is veel geschreven over hoe de Heilige Geest als verbindend element tussen het goddelijke en de mens werkzaam is. Mensen berichten daarover uit eigen ervaringen. Soms herkenbaar, soms niet herkenbaar. Het zijn persoonlijke belevingen die vaak niet goed met woorden zijn over te dragen. Een moeilijk te begrijpen maar wel te ervaren gebeuren. De Heilige Geest is de inspiratiebron voor het inzicht en handelen van de mens bij geloofszaken.
Over het inzicht spreekt Jezus voor zijn vertrek van deze wereld in Johannes 14:15 de prachtige woorden: 'Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij mijn geboden bewaren. En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in de eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn'.
Bij het handelen denk ik met name aan de Geest van verbondenheid (saamhorigheidsgevoel) tussen mensen, die door de boodschap van Jezus zijn geraakt, de herkenning van een gezamenlijke verlangen naar waarheid, vrede, rechtvaardigheid en het elkaar willen steunen in het leven.
In het evangelie van Lucas (23 : 46) staan de laatste indrukwekkende woorden van Jezus, voordat Hij aan het kruis stierf...Vader, in uw handen beveel Ik mijn Geest...
Dit zijn wezenlijke woorden van aanvaarden, van overgave, van vertrouwen en van verbondenheid met zijn Vader.
Mogen ook wij dit gevoel van aanvaarden, van overgave, van vertrouwen en van verbondenheid ervaren als ons aardse bestaan ten einde loopt en de geestelijke kern van ons leven terugkeert naar de bron van ons bestaan.
