Ik wil u als lezers aansporen om uw geloof en vertrouwen op de Heer te stellen in alle dingen. Ik ben in mijn leven gebruikt door de Heer om voor mensen te bidden en voor mensen te pleiten en te smeken, maar daarin was ik een mens net als u. Ik twijfelde regelmatig, mijn geloof en vertrouwen in God was soms wankel, ook ik keek op de omstandigheden. Wanneer je voor iemand bidt dan kun je tegen iemand zeggen dat het de wil van God is dat het goedkomt, maar toch zie je dan regelmatig de lasten die iemand moet dragen, je ziet de pijnen die iemand moet doorstaan en je wilt dat dit heel snel herstelt, dat het heel snel beter wordt en dat gebeurt niet altijd op stel en sprong. Ook mijn geloof was vaak als de baren der zee, terwijl ik zoveel mensen had mogen bemoedigen en zoveel mensen had mogen versterken en zoveel wonderen had zien gebeuren wankelde zelfs mijn geloof en vertrouwen. Ik wil daarom ook daar wat over aan u meegeven, een gebeurtenis welke nog alle dagen in mijn herinnering ligt.
 
Op een ongewone  wijze werd mij gevraagd om voor een onbekende dame te smeken en te bidden omdat zij een zeer zeldzame operatie moest ondergaan.  Ik mocht deze vrouw bemoedigen met de woorden welke God gesproken heeft ook in Zijn woord. Zij werd bemoedigd hierdoor, alhoewel de gegevens van de dokters helemaal niet opbeurend waren.  Zij ging rustig naar de  kliniek in de zekerheid dat de Heer met haar was en haar zou helpen.  De harde werkelijkheid werd  kenbaar na de operatie.  Verschillende onverwachte complicaties traden op, de ene erger dan de andere, ze hadden alle hoop op genezing weggenomen.  De vooruitzichten waren héél slecht. Zij zou voor haar leven gehandicapt blijven, terwijl ik toch had verwacht dat zij zou genezen.  Ik ben haar gaan opzoeken in opdracht van de familie en hoopte op beterschap.  Ik moedigde iedereen aan te geloven dat God haar zou helpen, ’voor Hem is niets onmogelijk’ zei ik.  Iedere dag ging het bergafwaarts.  Ik gaf moed aan de anderen ... maar... ach ja, waar was mijn groot geloof?  Het was voor mij een marteling geworden, want ik bleef allen steunen en gaf hen  de zekerheid  dat zij zou genezen, want bij God is toch geen ding onmogelijk, maar zelf geloofde ik het niet meer.
 
Ik begon opnieuw te bidden, eigenlijk zonder hoop. Ik voelde dat de Heer mij dingen duidelijk wilde maken en als in een soort visioen werden mij dingen geopenbaard. Ik kreeg daar ook een beeld bij van een spiraal en ik kon er eigenlijk niet veel mee, ik vroeg me af wat God bedoelde. Ik moest hierover lang nadenken, maar plots kreeg ik de verklaring. Het was of God tot me sprak:
Leer vol vertrouwen het  verder verloop te garanderen door de geheimenis die je wordt geopenbaard.
Het Woord in jou geplant vanuit de zuiverheid van Mijn hart bevestigt Mij in jou.  Nochtans  treedt er soms een relatiestoornis in ’t midden van je luisterrijke ziel die gedeeltelijk je zekerheid ontbindt.  Zo zwak je af naar droevige gelatenheid.  Ik zorg voor de Mijnen en hef je hoog opdat de kwellende zorg en pijn zou afsterven en je zou herrijzen vanuit Mijn gegevenheid in de barmhartige en liefdevolle aanwezigheid van Mijn Heilige en toonaangevende genade.  Zij betuttelt je niet maar geeft  je kracht om te volbrengen wat Ik van jou verwacht.
 
Geloof met zekerheid dat Ik naar je gebeden luister en de belangrijkheid van je zorgzaamheid tegenover dringende noden van je naasten niet onderschat.  Mijn kind, in het verleden heb je talrijke openbaringen in waarheid zien bevestigd worden.  Waarom zou Ik plots een andere richting uitgaan! Waarom zou Mijn gegevenheid vandaag zinken in ontoepasselijkheid zodat jij in je bezorgdheid zou verdrinken.  Wees niet bevreesd om te aanvaarden wat Ik je bied.  Wees niet bang om te geloven in wat je hoort en niet ziet, ook al zijn er tegen aanwijzingen die je laten denken ‘het kan niet’.  Aan Mij is het laatste woord!
 
Het doel is niet altijd gemakkelijk te bereiken, maar als je volhoudt, als jij je sterken laat door de kracht van Mijn Geest die in je leeft, zul je niet bezwijken.  Ook al is de neerslag onophoudend torenhoog, je zult je steeds kunnen verheffen, niet door eigen kracht, maar door onze gezamenlijke gebondenheid waardoor je wordt gespijzigd door de geestelijke waarde van Vlees en Bloed.

Ik kreeg van de Vader de opdracht om te volharden, om door te gaan met mijn gebeden, om mensen te blijven bemoedigen en ik heb dat gedaan en weet u wat er gebeurde? Deze vrouw was korte tijd later volkomen genezen. Er is maar één reden, dat is niet mijn sterke geloof, niet omdat ik zo goed was en zo doorzette, maar omdat God een God van wonderen is en blijft. Hij heeft Zijn kracht verleend en Zijn grootheid getoond en ook deze familie laten zien dat Hij bij machte is om te genezen.
Hij wil dit blijven doen, de bijbel zegt dat Hij gisteren en heden dezelfde is en tot in eeuwigheid, Hij wil dat blijven tonen, durven wij daar nog van te spreken? Durven wij nog uit te gaan en mensen te bemoedigen, zelfs als alles tegenzit en het onmogelijk lijkt?
 
 
06.09.1996