Ik wil jullie vertellen over een jong gezin, reeds jaren getrouwd. In het begin gingen ze gezamenlijk tot de Heer en kwamen in gebed, maar na verloop van tijd begon dat te slijten. De man had het veel te druk met de opbouw van een veelbelovende carrière waardoor hij geen tijd meer had voor zijn gezin. Het gevolg daarvan was dat zijn vrouw zich eenzaam voelde, ondanks het feit dat zij de kinderen had. Langzaam maar zeker verflauwde het gebed. Langzaam verwijderden zij van elkaar en werden hun gezamenlijke gebeden als man en vrouw afgeschaft. Hij had geen tijd en zij leed onder haar eenzaamheid. De Heer maakte hen duidelijk dat zij gezamenlijk terug moesten komen op Zijn weg, want als zij gezamenlijk de weg naar Hem zouden gaan, zouden zij ook gezamenlijk het geluk terug vinden omdat ze dan Gods waarden maar ook elkaar opnieuw zouden leren te waarderen. 

Ik veronderstel dat iedereen wel weet dat je Jezus alleen kunt vinden als het uitsluitend om Hem te doen is en niet om de prijs van geluk die je tracht in de wacht te slepen.
 
Het komt vaak voor dat mensen zich God pas herinneren als zij in het diepste punt van hun ongeluk zijn gezonken en geen oplossing meer weten.  Dan denken zij aan hun jeugd, hun geloof en de vreugde in dit geloof.  Door zich opnieuw tot God te wenden overbruggen zij de kloof die zij hadden gemaakt.  Zo vinden zij niet alleen Gods waarden maar ook elkaar terug.  Zo ging het ook met dit jong getrouwde stel.  Zij belandden in het diepste punt van hun ongeluk en zagen geen oplossing, behalve hetgeen de Vader hen aanreikte. Zij zijn opnieuw Gods aangezicht gaan zoeken. Zij hebben niet alleen God teruggevonden maar ook elkaar.  Na vele jaren zijn zij nog steeds gelukkig.
 
Het is vooral in moeilijke en wanhopige frustraties dat God zich het meest laat vinden en zelfs laat aanvoelen.  Ik heb zelf God gezocht op het meest ongelukkige tijdperk in mijn leven, nadat ik Hem jaren negeerde.  Ik heb Hem gevonden en het werd mijn geluk!... beter nog, Hij vond mij!
 
Het geluk met Jezus is anders dan wat de mensen onder geluk verstaan.  Je kunt het niet zoeken in Jezus om het geluk zelf!  Geluk is niet te grijpen, het is onzichtbaar zoals Hij regelmatig zegt.  Als je Jezus zoekt, al is het in het begin alleen maar om bij iemand uit te huilen, dan is het toch om Hem zelf.
 
Ik heb wel eens uitgeroepen: Heer, tot wie zouden wij gaan!
 
Jammer genoeg is Hij, soms in onze wanhoop, onze laatste keuze in plaats van onze eerste. Maar uiteindelijk is zij ook de beste, de enige waardevolle, die in hopeloze situaties toch een uitkomst biedt, al is het soms anders dan verwacht.
 
Als jij je in totale overgave tot Hem wendt en in Hem blijft, dan vindt je tevens het geluk.  Je kunt het pas goed beseffen wanneer je het verloren hebt.  Een juweel dat je verliest krijgt grotere waarde indien je het terug vindt.  Dan let je beter op om die waarde te beschermen. Door de band met Hem ben je beter opgewassen tegen dagelijkse bekommernissen of frustraties.  Je wordt sterker, zelfs in verdriet waarvoor niemand van ons gespaard wordt.  Je voelt je steeds gelukkig omdat je ten minste EEN nabij weet, alhoewel de naaste dichterbij komt te staan dan je ooit hebt beseft.
 
Ik maakte vroeger drama’s over kleinigheden.  Sinds ik innerlijk die sterke band met de Heer aanvoel sta ik sterker in échte drama’s zonder daarom onverschillig te zijn, alleen omdat ik mij  gelukkig weet in Hem.
 
Als ik zo terug zie op mijn leven en wat mij de laatste jaren is overkomen begrijp ik maar al te best dat ik dit nooit zonder Jezus had kunnen doorstaan.  Ik zou, indien ik nog in leven was, een zware zenuwzieke zijn, daar ben ik zeker van.  Hij is de kracht die mij aanspoort om niet bij de pakken neer te liggen maar om op te staan en verder te gaan. Ook spoorde Hij mij aan om de mantel van zelfmedelijden waarin ik mij vroeger hulde en waardoor ik ziek en depressief was, af te gooien en lichtpuntjes te zoeken.  Ook al vond ik ze niet zo vlug, ik zag hen uiteindelijk blinken door Zijn tussenkomst.  Zonder Hem vind ik ze niet.  Zo loop ik aan Zijn hand verder, want zonder die lichtpuntjes kan ik weer opnieuw verloren raken en dat waag ik niet meer. Hij is bij Mij op de weg, op de tram of bus, waar ik ga, waar ik zing of waar ik spreek, zelfs als ik slaap!
Dat is mijn geluk.
 
Ik ben Jezus eeuwig dankbaar dat hij mij uit vele lasten heeft gehaald, mij en mijn hele familie. Neen, nooit gaat iemand van ons  nog van Hem weg.  Zolang je zelf niet wegloopt blijft Hij ook bij jou.  Laat hem nooit los, want je weet niet wat je dan te wachten staat, dat is veel erger dan je kunt bedenken!  Hij is onze Gids voor ‘t leven.
 
Ik dank hierbij Mijn God en Heer, omdat Hij mij zoveel leert.  Omdat Hij mij, ondanks mijn zagen, steeds blijft dragen.  Zijn liefde is oneindig groot en in die oneindigheid wil ik blijven leven
 
10.03.1994