Een geest is gezond als men leeft vanuit Zijn Geest: een Geest van geduld, vredelievendheid en  onverdeeldheid.  Een Geest van liefde en dankbare gegevenheid.
 
Als men zichzelf ontledigt in Zijn Geest, gaat men van het niets naar de rijkdom van een onbelaste onafhankelijkheid ten overstaan van zichzelf, omdat men zich in afhankelijkheid afgeeft aan de volmaaktheid van Zijn volwaardige en steeds genietbare persoonlijkheid.
 
Wees niet bevreesd om tijdens je gebed in volle stilte te treden, want zo kom je in Zijn Heilige Aanwezigheid, die je leegheid kan vullen met volle waarden en  die je een ander inzicht geeft in je eigen verkeerde interpretaties van de lopende zaken.  Het zijn voor jou soms kwetsende opmerkingen of gewoon frustraties die  in je eigen verpersoonlijking een steeds zwaarder en zwaarder gewicht in de schaal werpen.  Vandaar: ongenoegzaamheid, oververmoeidheid, stress of depressie door je eigen belastende en zichzelf kwetsende onverdraagzaamheid.
 
Het eigen ik lijdt en als de eigen geest lijdt,  lijdt het hele lichaam, want geest en lichaam zijn één geheel.  Door de ikheid te laten uitstromen in Zijn Godheid, stroomt Zijn Heiligheid in je eigen wezen.  Zo word je geheiligd in Zijn zijn.  Je geest wordt dubbel licht: licht in veerkracht en licht uit Zijn Licht, d.i. uitstralend licht.
 
Vanuit deze dubbele werking voel je de last die je hart bezwaarde niet meer drukken.  Je krijgt meer veerkracht om de toch nog resterende last te dragen, omdat er een groot gedeelte van overbodige ballast verdwijnt in het niet.

Je vraagt je misschien af hoe je bovenstaande uit moet leggen. Het zijn tenslotte geen eenvoudige dingen, er wordt nogal wat gezegd. Maar het is gewoon een wisselwerking.  Je geeft je frustrerende ikheid aan Hem en Hij geeft je Zijn volle vrede.  Afgeven, niet terugnemen.  Men zegt te dikwijls: ‘Heer, ik geef U mijn zorgen, vul mij met vrede’ maar in werkelijkheid lossen zij niet wat hen bezwaart, zij laten het niet los omdat zij zichzelf niet kunnen afgeven.  Nochtans verlangt Hij allen op te trekken in de heerlijkheid van Zijn bestaan en reeds nu die onverdeelde heerlijkheid te delen met ieder mens.  Als jij jezelf  schenkt aan Hem kan Hij Zichzelf schenken aan jou: lichtgevende Geest uit het volwaardig Licht dat iedere duisternis verlicht.  Eén in Zijn vergoten Bloed en één in Zijn volmaaktheid.  In deze eenheid vloeit de verwachting en hoop die, vanuit de zekerheid in een diepzinnige goddelijke relatie, het vertrouwen in Zijn vertrouwensvolle aanwezigheid vergroot,  Zo kan  men uiteindelijk in totaliteit en in alle omstandigheden Zijn volle vrede beleven.
 
09.08.1996