Het was voor de oude predikant een drukke tijd, hij moest een preek voorbereiden voor de rustdag, bijbels onderwijs geven voor de kinderen en dan nog de vele huisbezoeken.
Hij stond nu gereed om naar het ziekenhuis te rijden voor een bezoek aan een mevrouw uit zijn gemeente die een hele tijd ziek was en twee dagen geleden hieraan geopereerd was en eraan geholpen mocht geworden
Na een rit van een klein uurtje stond hij voor het grote witte gebouw met de vele ramen waar vele zorgen achter verborgen waren, na even te zoeken vond hij een plaatsje voor de zijn auto.
Bij binnenkomst keek hij even op het bord en zag hij welke etage hij moest zijn om die mevrouw te vinden , hij liep de grote lange hal in richting de lift, vele zusters geheel in het wit liepen gehaast voorbij altijd druk met hun patiënten
Voor de afdeling zag hij de naam van zijn gemeentelid op het bordje staan bij de deur, maar toen hij naar binnen wilde gaan zag hij dat de dokter en twee zuster bij haar bed stonden en druk met haar bezig waren.
De dominee wachtte maar even bij de deur tenslotte wilde hij dat de dokter zo in alle rust met zijn patiënt kon omgaan.
Toen de dokter zich omdraaide zag hij de predikant staan meteen herkenbaar aan zijn donkere kleding, even later liep hij op hem af gevolgd door de verpleegsters en ging nu recht voor hem staan om hem zo in de ogen te kijken.
Op een voor ieder duidelijke minachtende toon zei hij…..u komt zeker voor de mevrouw haar ziel, nou dat is dan heel snel opgelost beste man, ik opereer al vele jaren en ben nog nooit een ziel tegengekomen in heel het menselijk lichaam, het is gewoon een verzinsel dus zou ik u aanraden ga maar gerust naar huis want u komt echt helemaal voor niets, fabeltjes! zei hij er iets later nog vlug achteraan…
Nog even keek hij grijnzend naar predikant of hij een belangrijk raadsel had opgelost draaide zich om en liep weg gevolgd door de zusters die zich duidelijk niet op hun gemak voelde bij dit gesprek
Dokter!..dokter riep de oude predikant mag ik u dan ook wat vragen, de dokter haalde zijn schouders op en bleef met dezelfde grijs als eerst even staan, de oude dienstknecht liep nu op hem af en stond nu ook recht voor hem.
Dokter u als zeer kundige arts mag ik u dan een wedervraag stellen, als u opereert aan de longen of hart of welk lichaamsdeel dan ook bent u dan zuurstof tegengekomen, want de longen gebruikt deze zuurstof om het lichaam in leven te houden, zonder zou het gelijk sterven en leeft het niet, vertel het mij!
Heeft u het gevonden?
Verbaasd keek de arts omdat hij deze vraag niet had verwacht en een weerwoord kwam niet in hem op zodat hij moest zwijgen.
Zo ging de dienstknecht verder om zijn vraag duidelijker te maken, omdat we weten dat God de Vader ieder mens een ziel gegeven heeft die door het geloof en vertrouwen in Hem en zijn Zoon uit genade zal leven tot in het eeuwige leven, zo stuurt Hij mij naar deze uw patiënt en mijn naaste omdat zij weer voeding voor haar ziel mag ontvangen, u zal de ziel niet vinden maar het is er zeer zeker en het leeft, zoals zuurstof voor het lichaam, is Zijn woord voeding en zuurstof voor het leven van onze ziel!
Dus mijn vraag aan u dokter blijft staan heeft u zuurstof gevonden dokter en hoe ziet het eruit?

Met een flitsende beweging draaide hij zich nors om en liep met grote passen weg.
Gevolgd door de twee overrompelde zusters die dit gesprek aanhoorden.
In het gebed samen met de mevrouw op haar kamertje dankte de oude dienstknecht voor de woorden die de Heere gaf op het moment dat het nodig was om te spreken.

Die zondag predikte de oude knecht over Jesaja 55 waar de tekst uit vers 3 werd genomen.
Neig uw oor en komt tot Mij, luister en uw ziel zal leven; want Ik zal met u een eeuwig verbond sluiten.
In de gemeente zat een voor hun een nieuw binnengekomen meisje, nu niet zoals door de weeks in het wit gekleed zoals op haar werk, maar stil onder het Woord, vanaf deze dag begon haar ziel te leven voor Hem en bij elke operatie waar zij bij was hoorde zij de oude dienstknecht weer spreken woorden van Zijn waarheid …..en zong zachtjes en stil haar hart “gun leven aan mijn ziel dan looft mijn mond , psalm 119 vers 88 het eerste versje wat ze met de gemeente en de oude dienstknecht mocht zingen kon nooit meer uit haar ziel worden gewist.
Leest u ook Jesaja 55 …..en zingt u ook deze psalm?
Het is een heerlijke voeding voor uw ziel! Het leeft ervan en in geloof eeuwig!
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn