De trein staat klaar, nog maagdelijk, gereed
om vleugelslag van woord en klankendans
langs blanke sporen, over hoge schans
te voeren naar dat land waar ik van weet :

daar triomfeert het licht in koningskleed,
in absolute waarheid, liefdeglans.
Geschreven tekens vinden hun balans,
Zij worden werelden op bladzijbreed
papier.  En hier staan kasten,keuken, huis
en tuin niet langer op het oognetvlies.

Zelfs aarde, hemel, ruimte, sterrengruis
verdwijnen als ik andere sporen kies :
de superlijn naar mijn geliefdes' huis,
de godentrein, geen ticket, geen valies.

Lieve Steenberghs

13 augustus 2006