Kent u ook ouders, mensen om u heen die bezorgd zijn om hun kinderen en die zich afvragen of hun kinderen Gods weg zullen blijven begaan. Zij zien de rampen om hen heen, die door jongeren worden aangebracht.  Zij vragen zich af of ook hun kinderen een verkeerde weg zullen inslaan.   Zullen zij de Christelijke normen, waarin zij zijn opgevoed voorgoed verwerpen voor vriendschap met macho’s die noch God, noch gebod respecteren.  Zullen zij kunnen standhouden of zich alsnog laten verleiden door drugs, losbandigheid of baldadigheid.  Kunnen zij zo maar de rijke genade die zij kennen verwerpen voor het duistere en ongeloof?   Bidt u ook net als ik tot God met de woorden: Help hen om standvastig te blijven? Want laten we eerlijk zijn, zij zijn soms te jong om te kunnen begrijpen dat zij Zijn rijkdom in hen stilaan verwerpen voor macht en niet te aanvaarden baldadigheden. Toch mogen we ons vasthouden aan het volgende:

Wij moeten nooit vergeten dat jaren vergaan en gedachten veranderen.  Jongeren laten zich gemakkelijk verleiden en weten soms niet meer waar zij staan.   Het begint met kleinigheden en het opzien naar ‘durvers’. Zo schuiven zij verder af van het juiste pad.

Van zachtheid naar macht, van macht naar onrust en verdriet, van verdriet terug op zoek naar Gods kracht is de weg die menigeen bewandelt.  Bij het wijzer worden belandt men uiteindelijk opnieuw in het Licht van Zijn Zijn.  Dit is de route door menigeen voorgegaan.  Daarom, twijfel nooit.  Vertrouw op de innerlijke erfenis die werd opgeslagen  in ‘t kindsbestaan, helaas, bij het ouder worden soms wordt weggemaaid omdat men zijn eigen weg wil gaan. Uiteindelijk wordt de genade terug omgebouwd vanuit de wortels omdat in ’t hart steeds een stukje van Zijn kracht, erfenis uit de kinderjaren, blijft opgestouwd.  Er werd wel gemaaid maar de wortels komen terug tot groei.
 
Vanuit Zijn Heilig hart wordt steeds opnieuw liefde gebracht, ook al wil men het niet horen.  Eens, bij het rijper worden zal Zijn stem niet meer storen.  Dan gaat men weer aan ’t zoeken.  Ten slotte komt menigeen dan weer bij Hem terecht.  Als Zijn kinderen, blijven bidden voor hun kinderen die ook de Zijnen zijn,  komt gewis de weg naar geloof terug.  Maar bid!  bid! bid!  Denk nooit dat het hopeloos is, ook al duurt het vele jaren.  Bid tot het einde toe en de vruchten zullen groeien.
 
Het is het geloof, begenadigd door Zijn Heilig Zijn, dat waarmaakt wat jullie niet durven verwachten voor jullie kinderen.  Toch staat Hij ook steeds voor hen klaar om hen terug op Zijn weg te helpen. 
 
Lieve kinderen, in hoopvolle verwachting kijkt Hij op jullie neer.  Kijk zelf hoopvol naar  uw kinderen, dan zal deze hoop worden ingelost, ook al duurt het vele, vele jaren.
 
Wees gezegend door de kracht van de Heilige Geest die jullie begeleidt op jullie weg van geloof en liefde.  Wees gezegend in Zijn Heilige Naam.  
 
09.06.1994