Ik ken zoveel mensen die rondlopen met een rugzak die is volgestopt met het verleden. Die rugzak wordt steeds zwaarder naarmate je er meer in stopt en probeert mee te torsen. De fijne dingen uit het verleden wegen niets, dat is bagage die je blij maakt. Maar de nare zaken wegen zwaar. Dan wordt die rugzak als een steen op je rug en ga je steeds meer voorover lopen. Het gewicht maakt je ziek.

Iedereen wil van die rugzak af, maar dat is voor velen niet zo eenvoudig. Ik ken mensen die de rugzak proberen te verdrinken, die hem proberen onder te dompelen in bitterheid en haat. Die hem proberen te verdoven met pillen of drugs of die hem in stand houden door zelfmedelijden. Op allerlei manieren probeert men het gewicht te verminderen, maar het gewicht neemt zo niet af, integendeel er komt steeds meer bij. Het verleden dat heerst over het heden wordt nog eens extra belast en het heden, het nu, wordt niet geleefd.

Toch is in dit leven het nú alles wat een mens in handen heeft, het verleden is niet te veranderen, het was wat het was. Het woord zegt het al "verleden". Er kan heel veel gebeuren in een mensenleven, ook in het leven van een gelovige. Als iemand beweert, dat in het leven van een Christen alles over rozen (zonder doornen) gaat, dat pijn en verdriet je niet zal raken, dan is dat proefondervindelijk onwaar, dat is het momenteel zo populaire "welvaartsevangelie". Het wordt helaas wel verkondigd, maar het is een feit dat niemand zonder schade door dit leven gaat.

De vraag is dan ook niet hoe kom ik zonder pijn en moeite door dit leven?, maar hoe ga ik met pijn en moeite om?.
Stop je alles in je rugzak dan bezwijk je onder het gewicht en word je een karikatuur van diegene die je zou kunnen zijn. Of, leg je je rugzak af en laat je het verleden rusten in Gods handen. Met Zijn hulp kunnen wij loslaten en als wij het zelfs dan niet kunnen, dan doet Hij het voor ons. Hij neemt de angel uit het verleden. Je bent weliswaar "gestoken" maar het gif is eruit. Het gif, waar je anders zélf kapot aan gaat. Dan zul je, juist door je doorleefde maar losgelaten verleden, samen met Hem je naaste kunnen steunen en begrijpen.

Beste lezer, geef die loodzware last toch aan Jezus, Hij zal met u, ja zelfs vóór u dragen als u het Hem vraagt. U mag zwak zijn, u mag bekennen dat u het niet zelf kunt. U mag met uw hele last naar Hem gaan, dan pas kan Hij echt helpen, als wij zelf loslaten.
Hij weet wat een mens kan overkomen, het overkwam Hem zelf. Hij begrijpt ons beter dan wij soms denken.

Want wij hebben geen Hogepriester, die niet kan meevoelen met onze zwakheden ... (Hebr. 4:15-16).
Zijn naam? Zijn naam is Christus Jezus !