Kerstmis in Tirol

Midden in een dikke sneeuwbui komen we Tirol binnen gereden.

Wat een sprookjesachtig landschap , overal waar je kijkt

zie je verlichtte huizen en dikke lagen sneeuw op de daken.

Wat een gezellige sfeer hangt er in het dorpje. Zo diep in het dal

Zie je nog mensen op de ski’s naar beneden roetsjen. De kroegjes

Zijn warm, en de glühwein staat ook al klaar om genuttigd te worden.

Wat een leuk welkom als je Op zo’n moment vakantie hebt.

Mijn dag kan niet meer stuk. Wat een goed begin van deze vakantie.

We gaan eerst alles even uitpakken zegt Liesje en dan lekker even

een rondje dorp doen. Even zien wat er allemaal te beleven is.

Zo gezegd zo gedaan, we lopen van kroeg naar kroeg , nemen even

een glas glühwein en ontmoeten Hans en Tineke, die ook op vakantie zijn.

Leuk kunnen we misschien wel iets samen doen de komende dagen.

Even een sprintje trekken in de verse sneeuw, al dollend gooien

we sneeuwballen naar elkaar en hebben de grootste pret. Wat is

het heerlijk even alles te vergeten, geen zorgen over thuis.

We laten het gewoon even achter ons.

Morgen gaan we vroeg op om te gaan skiën, de morgenstond heeft

immers goud in de mond. We moeten de dag ten volle benutten is

onze stelling. Want voor je het weet is het weer voorbij.

Vooral in het moment blijven. In Tirol Kerstfeest vieren is op zich

Al heel bijzonder. Een totaal andere sfeer als thuis natuurlijk.

Het is een mooi huisje dat we gehuurd hebben, helemaal van hout  met gezellige typisch

Oostenrijkse sfeer, geruite rode kleedjes op de tafel, en een heerlijke open haard,

met het nodige hout er naast, zodat we die gelijk aan kunnen maken.

Nou een klusje van niks natuurlijk, dat vuurtje gaan wij eens even lekker opstoken.

Het is best koud in het huisje, maar de kachel brandt nu goed het wordt al lekker

behaaglijk. Een lieve Oostenrijkse dame klopt op de deur, en vraagt of alles

naar wens is. Ze brengt een heerlijk ontbijt voor morgenvroeg , allerlei lekkere dingen

en natuurlijk Kerstbrood met roomboter , dat wordt smullen.

Het is morgen kerstmis , ben heel erg benieuwd hoe ze dat vieren in Oostenrijk.

In eens horen we muziek buiten klinken en even later wordt er ook gezongen.

Stille Nacht Heilige Nacht vertaal ik even in me zelf, wat mooi.

Wat een verrassing is dat, daar hadden we echt niet op gerekend. O kindeke klein,

O kindeke teer gaat het verder. Het ontroerd me dat we dit zo maar spontaan mogen

meemaken. Overal in de wereld gebeuren toch dezelfde dingen lijkt het. Het kindje

Jezus wordt in de hele wereld aanbeden en bezongen. We verlangen wereldwijd

zo naar Vrede op aarde .Hoe komt het toch dat we niet in staat zijn om die vrede te bewaren

met elkaar? Jaar in jaar uit hoor je steeds weer van oorlogen, het houdt maar niet op.

We moeten elkaar maar steeds weer voorhouden dat je door praten ook situaties op kunt lossen.

Als er iemand een voorbeeld was van Liefde en mededogen was Jezus het wel.

Dat de Heilige Geest ieders hart maar mag Verlichten is mijn wens voor deze kerst.

En inzicht tevoorschijn mag komen over hoe het toch mogelijk is om de wereldvrede

Te activeren. Dat deze wens maar wereldwijd in gebed tot God gebracht mag worden.

Allerlei gedachten komen in me op. Innerlijke Vrede ervaren is iets prachtigs en

wens ik iedereen toe. Als we er toch eens voor zou kunnen zorgen dat dit opeens

werkelijkheid zou kunnen worden, wat zou dat machtig zijn. Geen mens meer pijn of verdriet

alleen maar liefde delen met elkaar. Ik word weer met beide benen op de grond gezet

als ik hoor vragen hoe laat wil je opstaan morgenvroeg Jet? Nou acht uur, lijkt je dat wat?

Prima doen we, dan gaan we zo maar slapen, anders halen we de nacht weer door en

dan is de dag al voorbij voordat wij gaan skiën. Jingle bells, jingle bells

jingle all the way, zingen we vrolijk als we ons uitkleden.

We kijken nog even uit het raam naar de heldere sterrenhemel en overal

Zien we Sneeuw en kerstlichtjes aan. Romantische sfeer, gezellig hoor.

Ik sta even weg te dromen als ik ineens in de lucht een groep rendieren

Met de kerstman aan zie komen. Hij heeft maar Een groot pak bij zich.

Hij landt op onze stoep en roept vrolijk ho, ho, ho tegen zijn rendieren.

We lopen snel naar beneden en doen de deur open.

Goedenavond Kerstman moet U bij ons zijn? Ja hoor zegt hij lachend, ik heb

Een wens meegenomen naar de aarde en die zit in dat grote pak,maak

het pak maar open. Dat laten we ons geen tweede keer zeggen want we zijn

ondertussen heel nieuwsgierig geworden wat er in dat pak zit. We lezen op

een houten plank waarop staat geschreven : Vrede op Aarde. Hum saai cadeau hoor

denk in intussen. Deze plank vertegenwoordigd de Vrede op Aarde  en

vertegenwoordigd miljoenen mensen, als jullie in staat zijn mij je angst en de

Macht  te geven waardoor oorlog en geweld ontstaan dan krijg je er

Vrede op Aarde voor terug. We keken elkaar aan en riepen tegelijk maar wij

voeren geen oorlog hoor. Maar de Angst daarvoor kun je zo van ons krijgen hoor.

En symbolisch gaven wij hem onze angst. De Kerstman was tevreden dat er in ieder geval iets gebeurde.Kom ik ga weer eens verder want dit pak moet ik over de hele wereld verspreiden

dus  veel werk aan de winkel. Hij zei vort tegen zijn rendieren en ze vlogen de lucht

in en waren weg voordat we het in de gaten hadden. Nou dat was toch wel heel

apart allemaal. Hij vloog naar Amerika, naar China naar Duitsland en Rusland, en overal kreeg hij hetzelfde te horen, niemand was bereid de Macht uit handen te geven.

Heel treurig allemaal. Zo lang de mensheid niet bereid is om niet vanuit

angst maar van uit Liefde te leven en hun Macht positief in te zetten zal er nooit

geen Vrede komen mompelde de Kerstman.

Kom Liesje we gaan naar bed, morgen willen we vroeg opstaan dus

Vooruit met de geit. We duiken snel onder het dekbed en vallen direct in slaap.

De kerkklokken maken ons wakker, ach ja het is kerstochtend natuurlijk.

Snel ontbijten en dan gaan we het eerste rondje skiën.

We hijsen ons zelf in het skipak en gaan richting de skilift.

Het is best druk, maar dat is ook wel weer gezellig. Het lukt nog aardig op de latten

En we genieten met volle teugen van de mooie sneeuw en het uitzicht op het dal.

Als we moe maar voldaan bij de après-skihut belanden, worden we opnieuw

Verrast door gezellige muziek. Er is een Tiroler muziekband .De vrouwen hebben mooie jurken

 aan en de mannen De tiroler-hose  , dat ziet er Spannend uit zeggen we lachend.

Lijkt me toch wel wat koud, maar er worden  de nodige schnaps ingenomen dus die

hebben geen last van de kou  hoor, zeg ik tegen Lies. Wij nemen een lekker glaasje wijn

en eten Duitse broodjes met een groot stuk worst met mosterd. Zo dan kunnen we er weer even tegen. Als we naar beneden lopen komen we een klein kerkje tegen, er brandt nog licht zegt Jet tegen mij. Zullen we even naar binnen gaan? Ja, laten we dat doen. We doen voorzichtig de deur open, misschien is er nog een dienst aan de gang. En wij willen geen stoorzender zijn.

We horen prachtige ijle kinderstemmetjes  een angel carol zingen, ach wat is dat toch mooi.

Have you heard the angels singing  the news that the bring from heaven, have you seen the star

Heb je de engelen horen zingen en de ster zien schijnen die vertelt over de geboorte van Jezus?

Stil gaan we op de achterste bank zitten en luisteren en genieten van het koor.

Ze staan te stralen , zoals alleen kinderen dat kunnen. Ongekunsteld echt, het lijken wel engeltjes . De meisjes hebben allemaal een wit jurkje aan met een rode strik in het lange haar of om de hals. De jongens hebben een wit overhemdje aan met een rode kleine stropdas, en een zwarte broek,  zo leuk staat dat.

Ik word gegrepen door dat pure eenvoudige van de kinderen, ontroerd pink ik een traantje weg.

Dit had ik toch echt niet willen missen vandaag realiseer ik mij. De momenten in de kerk horen er toch echt bij. En als ik aan het kindje Jezus denk, wil ik geloven  dat er ooit nog Vrede op Aarde zal komen .Ooit worden de mensen wakker en gaan de mensen Jezus navolgen.

Bij alle lolligheid van samen vakantievieren is het ook goed om even een moment

Van bezinning te hebben. Dankbaar ben ik dat ons dat zo maar gegeven wordt.

We sluipen de kerk weer uit en lopen terug naar ons huisje en we zingen  heel toepasselijk

slee bells ring, are you list’ning, in the lane snow  is glist’ning en terwijl we naar buiten kijken begint het zachtjes opnieuw te sneeuwen.  

 

 

 

 

 

 

 

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn